Wpadła mi ostatnio w ręce książka
Roberta Dehin`a „ Zielony Lekarz. Pan Doktor Aloes.”
Znalazłam tam wiele nieznanych mi
dotąd właściwości aloesu. Wydaje mi się jednak, że zanim będę
o tym pisać, warto zapoznać się z historią tej rośliny. Aloes
znany jest od wielu tysięcy lat. Większość specjalistów uważa,
że znano go już 5000 lat przed Chrystusem we wschodniej części
basenu Morza Śródziemnego, ale pierwsze zapiski na temat jego
właściwości terapeutycznych odnaleziono u Sumerów około 1750
roku przed Chrystusem. Zapiski na jego temat odnaleziono też w
Egipcie w „ Egipskiej Księdze Lekarstw” i papirusie z Eber.
W Egipcie jako kosmetyk, aloes służył
do wytwarzania pudru, który stosowano do oczu, aby były bardziej
błyszczące.
Natomiast przetwarzanie aloesu na
ekstrakty opanowali Arabowie, a kupcy arabscy rozpowszechnili jego
właściwości na terenach świata greckiego, rzymskiego, a później
w Indiach, Tybecie Malezji, Chinach. Różnorodne właściwości
lecznicze aloesu opisał Hipokrates, zaś Celsus , grecki farmakolog,
podał metody leczenia schorzeń brzusznych przy pomocy tej rośliny.
Z kolei książkę Pedanuisa Discoridesa „ De Materia Medica”, w
której autor opracował sposoby leczenia aloesem, uważa się już
od ponad 1500 lat za jedno z najważniejszych źródeł
ziołolecznictwa.
Dzisiaj aloes znany jest na całym
świecie i wielu z nas hoduje go także w domu.
W kolejnym artykule przedstawię
zastosowanie aloesu w kosmetyce.
Maria
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz